Naast de vele andere kwaliteiten die hij had was de op 20 mei, tijdens het golfen, plotseling overleden Martien van Turnhout iemand met veel belangstelling voor motorfietsen. Hij had er vele in zijn bezit. Het kostte hem minder moeite te kopen dan te verkopen, zodat zijn motorpark, opgeslagen in meerdere schuren, steeds groter werd. Laverda, Royal Enfield, BMW, Yamaha XS, SR en XT, allemaal gebruiksklaar stonden al jaren te wachten. Deze motoren waren door hem in topconditie gebracht en omdat hij zijn literatuur bijhield ( hij wist echt bijna alles) werden er veel zaken gedaan; onderdelen uit de USA, China. Ontstekingen werden veranderd, spaakwielen voor gietwielen, uitlaten werden getuned. Hij deed alles zelf. Zijn werkplaats, waar hij de laatste jaren zeker 20 uur per week werkte, was voorzien van, een buigapparaat, zaagmachine, lasapparatuur, zetbank enz. Ook werkte hij met veel plezier voor anderen; ik heb regelmatig op een stoel zitten kijken als hij voor mij iets aan een frame laste. Wij kennen Martien voornamelijk van de CTN, want triallen deed hij met plezier. Regelmatig met de pensionado’s op woensdag middag in Apeldoorn en zo nu en dan een wedstrijdje. Hij deed e.e.a. op zijn eigen manier, winnen of verliezen telde voor hem niet. Vele 5-en reed hij omdat hij de route vergeten was of omdat hij “lekker bochtje” naar rechts maakte, terwijl hij naar links moest. Als de rij wachtenden voor een non-stop hem te lang was sloeg hij hem over. Het sociale aspect van de sport stond bij hem hoog in het vaandel. De laatste jaren ging zijn voorkeur meer uit naar het rijden op de zandwegen, zoals wij dat noemden. Dat hebben we dan ook regelmatig, ook in het buitenland, gedaan. Enkele uren voor zijn dood hadden wij nog plannen gemaakt om in Frankrijk te gaan rijden. Het is er niet van gekomen. We zullen hem missen.
Egbert Nijenhuis