Het was weer gezellig in Apeldoorn. Zo allemaal dicht bij en op elkaar. En nog verwonderlijker dat er zulke lange secties te maken zijn op dat kleine terreintje. Overigens is het verschil in de grootte van de trialterreinen wat kleiner als je bedenkt dat meerdere trialclubs verbindingsroutes en wegen hebben en ongebruikte stukken. De te 'betriallen' ruimte is vaker ongeveer gelijk, maar Apeldoorn is wel echt het kleinste terrein van Nederland.
Marcel had zichzelf met zijn mede-uitzetters veel moeite getroost om er leuke non-stops van te maken. Soms zo lang dat er wel drie controleurs achter elkaar konden staan. Maar omdat het zo warm was, en wij gewoon langzaam reden, is het bij twee gebeleven.
En het viel ons op dat de controleurs en knippers behoorlijk gefêteerd werden. Zoveel zelfs dat wij ons afvroegen of ze wel tijd hadden om te controleren met al dat drinken en eten. De drie jeugdigen bakten er lustig op los in de kantine. En dat samen met de wensen van al de rijders hebben zij het waarschijnlijk nog wel het drukste gehad. Maar Chapeau, heel goed gedaan.
Gelukkig waren de sporen niet al te zwaar met dit warme weer. De meeste punten -en in dit geval de vijven- vielen doordat de rijders niet gewend waren met het KNMV-uitzetten van de secties. Want bij zes sporen moet je enorm opletten op al die andere pijlen. En dat was menigeen niet gegeven.
Na afloop bleven er nog veel rijders wat hangen om te kletsen onder het terras onder het genot van een hapje/drankje. Het was best gezellig.
We danken allen van de organisatie van Apeldoorn voor hun inzet om er een leuke dag van te maken.
Benieuwd wat het volgend jaar gaat brengen.
Zelf heeft de redactie niet veel foto's (zeg maar geen enkele) gemaakt maar Monique Haverkamp heeft er genoeg gemaakt, die ze ook nog met ons wil delen. Deze hebben we op de galerij geplaatst.