Twee en een halve week voor deze trial plaats vond, konden we er pas een klap op geven, dat de wedstrijd doorging. Alles moest op korte termijn, want het trialseizoen is dit jaar erg kort en erg druk. Maar met dank aan Gerwin en Klaas Runia -de nieuwe voorzitter van Sleen- die al drie jaar op die plek zat, maar nog nooit een classic op het terrein meegemaakt had, is het toch gelukt. Zo lang geleden is het, dat we er de laatste keer gereden hadden.
Ze hebben in de tussentijd wel een grote, lange berg met geel zand op het terrein neergelegd. Daardoor leek de leemberg niet meer zo groot. De zandberg bleek voor bijna iedereen een handicap. Los zand blijft een hele aparte manier van trialrijden. Er komt niet zo makkelijk een spoor is. En wat na enige tijd een spoor lijkt te zijn, is een boel los zand waar je geen grip hebt. De controleur heeft vaak gegniffeld.
En wat voor een weertje was het. De trial was pittig voor alle klassen, dus er moest door menigeen hard gewerkt worden. En als je enkel als controleur stond, kreeg je al een natte rug. Zo warm en vochtig was het. Dus een echte SleenClassic, maar nu wel in de herfst.